Ko se ne seća Hidetoši Nakate? Bio je jedno vreme najtraženiji igrač u Italiji. Pošto bi klubovima zbog svoje popularnosti u Japanu donosio ogromnu zaradu, za njegove usluge otimali su se svi vodeći italijanski klubovi zbog čega je jedno vreme bio najskuplje plaćeni azijski fudbaler.
Profesionalnu karijeru je započeo sa 18 godina u ekipi Šonan belmare u japanskoj Džej ligi preko koje je izborio mesto u reprezentaciji Japana.
Sa Japanom je igrao na Svetskom prvenstvu u Fransukoj 1998. godine. Kao jedan od glavnih ogranizatora igre „zemlje izlazećeg sunca“ ubrzo je privukao pažnju evropskih menadžera koji su u ovom igraču videli ne toliko igrački (mada je reč o neospornom talentu) koliko marketinški potencijal.
Nakon Svetskog prvenstva u Francuskoj, Nakata je prešao u italijansku Peruđu uz obeštećenje od 4 miliona dolara. Time je postao drugi japanski igrač koji je zaigrao u Seriji A. Pre njega je za Đenovu nastupao Kazu Mijura.
Ipak, Nakata je Peruđi za dve godine doneo gomilu novaca. Potpisani su brojni sponzorski kao i ugovori o TV pravima sa raznim medijskim kućama iz Japana, dresovi Peruđe sa Nakatinim imenom išli su kao alva u Aziji, dok su povremeno iz uprave ovog kluba japanskim turistima koji bi prelazili hiljade kilometara kako bi uživo gledali Nakatu, naplaćivali čak i prisustvo na treninzima.
Kada su ostali klubovi u Seriji A videli koliki profit ovaj igrač donosi Peruđi, Nakata je postao jedan od najtraženijih igrača na Apeninima, tako da i ne čudi što je Roma 2000. godine Peruđi isplatila 29 miliona američkih dolara na ime obeštećenja za ovog igrača, čime je ovaj igrač postao jedan od najplaćenijih azijskih fudbalera u istoriji fudbala.
Od te godine ceo Japan je navijao za Romu sa kojom je Nakata postao prvak Italije. Najbolju utakmicu u dresu Rome je odigrao 6. maja 2001. na stadionu Dele Alpi, protiv Juventusa. U igru je ušao tada sa klupe umesto Frančeska Totija pri vođstvu Juventusa od 2 : 0. Uspeo je da savlada Edvina van der Sara šutem sa preko 25 metara, a učestvovao je i u akciji kod drugog gola kojim je Vinčenco Montela doneo izjednačenje.
Leta 2001. Nakata je prešao u Parmu u kojoj je proveo dve i po sezone i na 67 utakmica postigao 5 golova. Januara 2004. je pozajmljen Bolonji u kojoj je ostao do kraja sezone. Nakon isteka pozajmice otišao je u Fiorentinu.
Svi ovi klubovi zaradili su milione dolara samo zahvaljujući jednom igraču, Hidetošiju Nakati, čija je popularnost u Japanu donela brdo ugovora ovim klubovima. Kraijeru je završio u Bolton vonderersima tim za koji je odigrao svoju poslednju sezonu u karijeri.
Nakata je prošao sve reprezentativne selekcije. Učestvovao je na Svetskom prvenstvu za igrače do 17 godina 1993. i bio je strelac jednog gola. Na Svetskom prvenstvu za igrače da 20 godina 1995. dva puta se upisao u listu strelaca. Takođe sa Japanom je dva puta učestvovao na Olimpijskim igrama.
Za seniorsku reprezentaciju je debitovao maja 1997. protiv Južne Koreje. Učestvovao je na tri svetska prvenstva, 1998, 2002. i 2006, kao i na tri Kupa konfederacija, 2001, 2003. i 2005. Nakon Svetskog prvenstva 2006. odlučio je da se oprosti od aktivnog igranja fudbala.